Πολλά ΛΟΑΤΚΙ άτομα, ακόμη κι αν είμαστε γενικώς ανοικτά με την σεξουαλικοτητά μας, εντούτοις δεν επιλέγουμε να το μοιραζόμαστε σε περιβάλλοντα που δεν μας είναι οικεία ή που δεν ξέρουμε ποια θα μπορεί να είναι η αντίδραση. Κι αυτό είναι απόλυτα λογικό – γιατί κανείς να ξέρει τέτοια λεπτομέρεια για εμάς, η οποία δεν βοηθάει πουθενά; Μάλλον το αντίθετο;
Η αλήθεια είναι πως αυτό δεν είναι κάτι για το οποίο θέλουμε να χαρακτηριζόμαστε. Γιατί αν φτάσει και μπει η ταμπέλα, τότε αυτή δεν χρησιμοποιείται για να μας περιγράψει (αυτός είναι γκέι), αλλά για να μας χαρακτηρίσει (αυτός είναι γκέι άρα άθεος, ανήθικος, του αρέσει να προκαλεί και καθετί άλλο στερεοτυπικό). Γιατί να θέλουμε να προκαλέσουμε κάτι τέτοιο στον εαυτό μας;
Παρόλα αυτά, όσο λογική και να είναι η προσπάθεια να προστατέψουμε τον εαυτό μας κρύβοντας τη σεξουαλικότητά μας, άλλο τόσο η προσπάθεια αυτή ενισχύει τη μη ορατότητα και τροφοδοτεί το αφήγημα του «να μην προκαλώ». Και άρα όλοι είναι εντάξει μαζί μου. Αυτό άλλωστε δεν συμβαίνει και με όσους ΛΟΑΤΚΙ εναντιώνονται στο Pride; Θεωρούν πως με κάποιο τρόπο στοχοποιούνται και δεν τους αρέσει επειδή εκείνοι «δεν θέλουν να προκαλούν». Επειδή, κατά τα στερεότυπα, Pride σημαίνει προκαλώ.
Η μάχη του καθενός μας
Όπως όμως και να ‘χει, δεν είναι καθήκον κανενός να το δηλώνει ανοικτά με σκοπό να σώσει την κοινότητα ή να δώσει μάχες για τις οποίες δεν είναι έτοιμος. Θα ήταν καλό αν το κάναμε όλοι, αλλά ποιος αλήθεια μπορεί να κουνήσει το δάκτυλο σε όσους δεν θέλουν ή δεν μπορούν (ακόμη) να το κάνουν;
Ο αγώνας μέσα μας είναι πιο δύσκολος από τον αγώνα της πραγματικότητας γύρω μας και από όλους τους ανθρώπους εμείς το γνωρίζουμε καλύτερα. Οι πλείστοι προσπαθούμε να επιβιώσουμε σε μια μάχη που δεν τη ζητήσαμε ποτέ και χωρίς μάλιστα να υπάρχουν πουθενά γραμμένες οδηγίες για το πώς να τη δώσουμε. Και ούτε και η υποστήριξη που τόσο είχαμε ανάγκη ακόμη και από μικρή ηλικία.
Ο καθένας μπορεί να κάνει την αλλαγή
Πρέπει όμως να γίνει ξεκάθαρο ότι όλοι μας μπορούμε να προκαλέσουμε μια αλλαγή έστω και με μια μικρή πράξη. Ακόμη κι αν δεν είμαστε ακόμη ανοικτοί ή δεν έχουμε πλήρη αποδοχή του εαυτού μας. Δεν χρειάζεται τίποτα το μεγαλεπήβολο. Ο καθένας έχει τον τρόπο του στο βαθμό που νιώθει άνετα. Αν όχι για να κάνει μια αλλαγή, τουλάχιστον για να μην ενισχύει τα στερεότυπα (με το πιο απλό, να μην παίρνει μέρος σε ομοφοβικές συζητήσεις στην προσπάθειά του να ταιριάξει).
Επίσης, δεν χρειάζεται να παίρνουμε θέση σε συναθροίσεις που η πλειοψηφία είναι επιθετική ή αρνητική, χωρίς μάλιστα να ξέρει τον λόγο. Πολύ πιο εύκολα μπορούμε να περάσουμε ένα μήνυμα σε προσωπικές συζητήσεις με ένα άτομο που υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση, όπου εκεί δεν θα παρασύρεται από το τι λέει ο περίγυρος. Ακόμη κι αν ένα μόνο άτομο μπορεί να γίνει πιο διαλλακτικό μετά από μια συζήτηση, είναι μια μεγάλη μάχη που κερδήθηκε. Άλλο να εναντιώνεσαι στους ΛΟΑΤΚΙ και άλλο να εναντιώνεσαι στον φίλο/συνάδελφο/γείτονα ΛΟΑΤΚΙ που ξέρεις προσωπικά και που τελικά «δεν είναι τέτοιος άνθρωπος». Πόσες φορές το βλέπουμε.
Τέλος, στον χώρο εργασίας τους, οι πλείστοι ΛΟΑΤΚΙ τείνουν να είναι πολύ επιφυλακτικοί, ακόμη και σε μεγάλες εταιρείες που λένε πως έχουν πολιτική κατά των διακρίσεων των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων. Και η επιφύλαξη αυτή είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Το να έχει μια μεγάλη εταιρεία τέτοια πολιτική δεν την κάνει ευαισθητοποιημένη. Θα έπρεπε να θεωρούνταν αυτονόητο ότι δεν δέχεται καμίας μορφής διάκριση, όχι κάτι που αξίζει να το διαφημίσουν.
Οι τομές που πρέπει να κάνει η κάθε εταιρεία για να είναι όλοι οι άνθρωποι ο εαυτός τους στη δουλειά τους είναι βαθιές και εμπεριέχουν συχνές εκπαιδεύσεις του προσωπικού. Υπάρχει κι εδώ μεγάλος δρόμος να διανύσουμε για να γίνει και η εργασιακή μας ζωή πιο εύκολη, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι ως μονάδα. Πάντα, στο βαθμό που νιώθουμε άνετα.
Ολοκληρώνοντας
Ναι, μπορεί όντως να μην υπάρχει κανένας λόγος «να μοιράζομαι ότι είμαι gay», αλλά αν ακολουθήσουμε μια συγκροτημένη στάση που αν μη τι άλλο δείχνουμε τα όριά μας, τότε μπορούμε να κάνουμε μια μικρή διαφορά. Επειδή, στην τελική, δεν προσπαθούμε να αλλάξουμε τον κόσμο όλο -αυτό είναι ανέφικτο. Μπορούμε όμως να αλλάξουμε κάτι από τον κόσμο γύρω μας. Αυτό και εφικτό είναι και όμορφο.
από MARY+