Ένας όρος που θα ακούμε συνέχεια πλέον και θα στέκεται ως εμπόδιο στην όποια κίνηση κάνουμε για ορατότητα, θα είναι ο όρος Woke. Κάτι που δεν ήταν καν γνωστός πριν 2 χρόνια κι αυτό είναι ξεκάθαρο σημάδι της συντονισμένης προσπάθειας για να παρουσιάζονται οι ΛΟΑΤΚΙ ως κίνημα ανησυχίας. Λες και δεν υπήρχαν ΛΟΑΤΚΙ πριν λίγα χρόνια και τώρα όχι απλά υπάρχουμε, αλλά έχουμε και σχέδιο.
Εξού και ήρθε και «κόλλησε» στον όρο η ταμπέλα ατζέντα, για να δοθεί βαρύτητα στις προσπάθειες που κάνουμε και να δομηθούν σε πλαίσιο σχεδίου. Υπάρχει οργανωμένο σχέδιο από ένα αόρατο λόμπι ομοφυλόφιλων και λοιπών να επιβάλουμε τον τρόπο ζωής μας ως κανονικότητα, με το να θρυματίσουμε κάθε παραδισιακή αξία, την έννοια της οικογένειας, την έννοια της τεκνοθεσίας, του Χριστιανισμού, του Ελληνισμού, και οτιδήποτε άλλο έγκειται σε συντηρητικές ιδεολογίες.
Για μια ακόμη φορά, οι ΛΟΑΤΚΙ άνθρωποι χρησιμοποιούνται για ψηφοθηρικούς σκοπούς. Καμία από τις πιο πάνω φοβίες δεν στέκει, ούτε ιστορικά δικαιολογείται, αλλά ποιος που έχει μια μέση εκπαίδευση και ακούει συνέχεια τη μία πλευρά δεν θα δημιουργήσει την εντύπωση πως κάτι τέτοιο όντως μπορεί να ευσταθεί;
«Woke Ατζέντα» ως απάντηση στις βολές που δέχονται όσοι υποστηρίζουν ακραίες πολιτικές θέσεις
Η αλήθεια είναι πως η «Woke Ατζέντα» δεν υπήρχε στο προσκήνιο πριν λίγα χρόνια, γιατί δεν υπήρχε ως περιεχόμενο πριν λίγα χρόνια. Επειδή όμως ανεβαίνουν συγκεκριμένες πολιτικές παρατάξεις αμφιβόλου ηθικής, οι αντίπαλοι των οποίων τους αποκαλούν με ακρότητες, π.χ. η Ακροδεξιά ή άλλα γενικά ακραία στοιχεία, έπρεπε και αυτοί να χρησιμοποιήσουν, ή να επινοήσουν, έναν όρο και να δώσουν σε αυτόν ακραία χροιά.
Έτσι, η «Woke Ατζέντα» μπήκε στη δική τους ατζέντα και παρουσιάζεται ως ακραίος φιλελευθερισμός, ότι δηλαδή εξυπηρετεί το καθετί ακραίο που θα σκεφτεί ο άνθρωπος για να παρουσιάσει ως κανονικότητα και να ταράξει τα θεμέλια του συντηρητικού κόσμου. Δεν υπήρχε κάτι αντίθετο του ακραίου συντηρητισμού και έπρεπε κάπως να δημιουργηθεί ένας όρος για να τον χρησιμοποιούν ως δικαιολογία στην όποια πράξη τους.
Το ότι βέβαια στον ακραίο συντηρητισμό δεν στερείται κανένα δικαίωμα, ούτε υπάρχει υπαρκτή δικαιολογία για να γίνεται ο όποιος αγώνας τους – εν αντιθέσει με τις υπόλοιπες μειονότητες, είναι άλλη κουβέντα.
Αλλά στο βωμό της άσκησης πολιτικής, η καλιέργεια φόβου και ανησυχιών είναι γερό χαρτί ψήφων. Κι ας μην γίνει ποτέ πραγματικότητα η ανησυχία ότι θα διαστρεβλωθεί π.χ. η οικογένεια. Όσο ελέγχουν τον κόσμο με την καλλιέργεια της ανησυχίας και πως αυτοί είναι οι μόνοι που θα θωρακίσουν τις παραδοσιακές αξίες, τόσο εδραιώνονται πολιτικά.
Εργαλειοποίηση του όρου Woke
Ακριβώς εδώ έγκειται το πρόβλημα: Στο ότι γίνεται μια εργαλειοποίηση του όρου Woke για να ασκηθεί πολιτική. Κι όταν κάποιος χρησιμοποιεί ατζέντα σημαίνει ασυναίσθητα ότι έχει ένα πλάνο. Στο μυαλό του κόσμου η Woke Ατζέντα θέλει να προωθήσει έναν μάλλον «εκφυλιστικό» τρόπο ζωής και πρέπει να σταθούμε ενταντίον της για να μην παρασύρουν την οικογένεια και τα παιδιά μας στον βούρκο.
Φυσικά τα πράγματα απέχουν παρασάγγας από αυτό που προσπαθούν να κάνουν όσοι παρουσιάζονται ως οι σωτήρες και οι πολέμιοι της ανηθικότητας και του κακού. Αλλά δυστυχώς, μόνο αν είσαι μέσα στον χορό μπορείς να το καταλάβεις αυτό.
Προώθηση Ομοφυλοφιλίας
Κανένας ΛΟΑΤΚΙ δεν μπορεί να κρατάει ατζέντα καθώς πολύ απλά, η ομοφυλοφιλία δεν μεταδίδεται. Δεν μπορείς να την προωθήσεις για να προσεγγίσεις περισσότερους γκέι. Δεν είναι κάτι επίκτητο, αφορά γεννησιουργό προσανατολισμό. Είναι ψέμα και άκρως επικίνδυνο να διαδίδεται η εντύπωση ότι οι ΛΟΑΤΚΙ θέλουν να προσυλητίσουν κόσμο στην κοινότητα. Και όσοι ωρύονται ότι με το να υπάρχει ορατότητα κινδυνεύουν τα παιδιά τους, μάλλον αγνοούν το ότι η ευαισθητοποίηση που θέλουν οι ΛΟΑΤΚΙ δεν αφορά όλ@, αλλά θα βοηθήσει όσ@ είναι ΛΟΑΤΚΙ να το αντιληφθούν και να ξέρουν ότι δεν είναι μόν@.
Ένα παιδί δηλαδή που δεν γεννήθηκε ΛΟΑΤΚΙ δεν θα γίνει επειδή είδε ένα Pride ή ένα άτομο που δεν χωράει σε κοινωνικά πρότυπα. Ούτε η ομοφυλοφυλία ενός ΛΟΑΤΚΙ παιδιού δεν θα βγει προς τα έξω αν δεν ενεργοποιηθεί με κάποιο τρόπο: θα έρθει μια στιγμή στη ζωή του που θα το καταλάβει. Εκεί πρέπει να ξέρει πως δεν είναι μόνο του.
Υπάρχουν δε πολλοί γονείς που δεν θέλουν να βλέπουν τους ΛΟΑΤΚΙ να ζουν τη ζωή τους (δηλαδή να κρύβονται για να μην «προκαλούν») επειδή λένε δεν ξέρουν τι θα πουν στα παιδιά τους, αν ποτέ τους ρωτήσουν. Πόσο πραγματικά απαθής και εγωκεντρικός είναι αυτός ο τρόπος σκέψης. Δεν θέλω έναν άνθρωπο να ζει τη ζωή του και προτιμώ να του στερώ δικαιώματα επειδή δεν ξέρω εγώ τι θα πω στο παιδί μου. Ή καλύτερα, δεν θέλω να επιμορφωθώ, να μάθω και να εξηγήσω στο παιδί μου. Λες και αν του πεις την αλήθεια θα τον τυλίξεις σε σκοτεινά μονοπάτια.
Η πολιτική που ασκείται σε βάρος μας
Οι ΛΟΑΤΚΙ άνθρωποι (όπως και άλλες μειονότητες – βλέπε «παράνομοι μετανάστες»), χρησιμοποιούνται από πολιτικούς ως εργαλεία για να προωθήσουν τις ατζέντες τους και να κερδίσουν ψήφους. Είναι πολύ εύκολο για κάθε ευάλωτη ομάδα για την οποία δεν υπάρχει ορατότητα και δεν έχει το βήμα να ακουστεί, να διαστρεβλώνονται πραγματικότητες και να παρουσιάζονται μεμονωμένα περιστατικά ως η γενική εικόνα.
Έτσι, εύκολα κάποιος που θέλει να ασκήσει πολιτική χρησιμοποιώντας ανθρώπους μπορεί να πει πως οι ΛΟΑΤΚΙ είναι μια ομάδα που θέλει να προωθήσει το οτιδήποτε. Μέχρι και παιδεραστία. Και από τη στιγμή που υπάρχουν ακόμη ταμπού καθώς και μια ενοχή ή ντροπή στην κοινωνία για τους ΛΟΑΤΚΙ, οι πλείστοι που ανήκουν στην κοινότητα επιλέγουν να σιωπούν.
Δεν υπάρχει η δύναμη, η θέληση – ή η ευκολία να βγαίνουν ΛΟΑΤΚΙ άνθρωποι να μιλούν και να δίνουν τη δική τους απάντηση. Η προσωπική επίθεση που θα λάβουν μετά οι ίδιοι και οι οικογένειές τους σηκώνει ανυπέρβλητα εμπόδια στο να ακουστεί ή άλλη πλευρά. Κι έτσι το αφήγημα παγιώνεται.
Το «Φτάνει πια» των ανθρώπων που ανησυχούν
Με τον όρο Woke υπάρχει και έντονη πόλωση. Ακούμε συνέχεια ότι πρέπει να μπει μια τελεία και δεν γίνεται κάθε φορά να βγαίνουμε και να λέμε κάτι καινούργιο που ανατρέπει δεδομένα. Έστω κι αν δεν βγαίνουμε να τα λέμε, υπήρχαν ανέκαθεν στον κόσμο αλλά επειδή ο κόσμος που γνωρίζει δεν ερωτάται, ο υπόλοιπος κόσμος δεν τα έμαθε ποτέ. Και τώρα τα μαθαίνει από τον καθένα που τα παρουσιάζει όπως τον βολεύει. Βλέπε τους Ίντερσεξ, που ξαφνικά το καλοκαίρι του 2024 έμαθε ο κόσμος ότι υπάρχουν και δέχτηκαν του κόσμου τις προσβολές.
Αυτό γίνεται επειδή η όποια εντύπωση δημιουργείται ανάλογα με το ποιος θα προλάβει να παρουσιάσει τα δεδομένα. Αν προλάβει ο ακραίος συντηρητισμός να παρουσιάσει την έκφραση φύλου ως «προώθηση των 72 φύλων», προφανώς θα προκαλέσει φόβο και ανησυχία. Και εύκολα θα σου πουν «φτάνει πια με την επιβολή του ακραίου φιλελευθερισμού».
Άμα όμως οι άνθρωποι με ανησυχίες λένε «φτάνει πια», εμείς πραγματικά τι να λέμε; Μας έλεγαν αφύσικους, η επιστήμη το αποδόμησε. Μας έλεγαν παιδεραστές, η κοινή λογική το διόρθωσε. Μας έλεγαν πως επιλέξαμε να είμαστε γκέι, η πραγματικότητα το επεξήγησε. Μας κατηγορούν πως θα αλλοιώσουμε τον όρο οικογένεια, η ιστορική πορεία το διαψεύδει. Μας λένε πως θα καταστρέψουμε την Εκκλησία, η ίδια καταφέρνει μια χαρά και μόνη της να διασπαστεί από τη Θρησκεία που υπηρετεί.
Κανένα επιχείρημα δεν φαίνεται να στέκει, παρόλα αυτά αυτοί είναι που έχουν βαρεθεί να ανησυχούν. Εμείς τι να πούμε; Πόσο ψυχοφθόρο είναι να προσπαθείς να εξηγάς, να αποδεικνύεις ότι δεν είσαι ελέφαντας, ότι τίποτα από όσα κατηγορείς δεν έχει λογική βάση; Να είσαι μόνιμα σε θέση άμυνας, όντας η ομάδα που δεν μπορεί να μιλήσει και να δέχεται την μια απειλή μετά την άλλη;
Η επιμόρφωση που δεν γίνεται
Είναι έτσι απαραίτητο να λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους και να αποσαφηνίζονται παρεξηγήσεις σε κάθε ευκαιρία. Υπάρχουν του κόσμου οι παρανοήσεις και τα ψεύδη, όπως πχ προώθηση «72 φύλων» ή το ότι υπάρχουν άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως ζώα ή καθετί άλλο και αυτό πρέπει να το σεβόμαστε ως δικαίωμα.
Αν ποτέ κάτσεις να συζητήσεις με κάποιον που τα λέει αυτά, ούτε θα ξέρει τι αφορά, ούτε γιατί τα λέει αφού στην πράξη δεν ευσταθούν. Το ότι μπλέκονται οι έννοιες βιολογικού και κοινωνικού φύλου ή έκφραση φύλου είναι η βάση της παραπληροφόρησης και μόνο αν επιμορφωθεί κάποιος μπορεί να καταλάβει πόσο διαστρεβλωμένα παρουσιάζονται προς τα έξω όλα αυτά.
Αλλά είναι πιο εύκολο να τα τσουβαλιάζουμε όλα στην Woke Ατζέντα και να λέμε απλά φταίνε οι ΛΟΑΤΚΙ με τον ακραίο δικαιωματισμό που θέλουν να επιβάλουν επειδή κάποιος άγνωστος αμφιβόλου ψυχικής υγείας κάπου σε μια πλευρά στην Γη θα εμφανιστεί στο ΤικΤοκ και θα θέλει κάποια στιγμή στη ζωή του να παρουσιάζεται π.χ. ως ζώο. Παράνοια Vs Πραγματικότητα: 1-0.
Ας προσπαθούμε κι εμείς όπου είναι εφικτό να μαθαίνουμε για να εξηγούμε παρακάτω, καθώς όταν παγιώνονται αντιλήψεις εμφανίζονται ως πραγματικότητα. Απτό παράδειγμα ο όρος Woke Ατζέντα που πλέον είναι η πραγματικότητα όσων έβαλαν ως στόχο να μας στοχοποιούν.
από: MARY+