Παρόλο που πέρασαν μερικές μέρες από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων στο Παρίσι εξακολουθούν να λέγονται διάφορα και να σχολιάζονται ποικιλοτρόπως (αρνητικά επί το πλείστον) για το πως η τελετή οργάνωσης δεν σεβάστηκε τα ιδεώδη, την αισθητική και το πνεύμα του Ολυμπισμού.
Το Παρίσι από πάντα αποτελούσε πηγή φωτός, παράδειγμα προς μίμηση αφού από το 1789 και με την Γαλλική επανάσταση υπογράφηκε η συνθήκη για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Από πάντα αποτελούσε καταφύγιο κάθε διανοούμενου και ολόκληρη η Γαλλία αλλά κυρίως η πρωτεύουσα προστάτευε κάθε τι διαφορετικό και πρωτοποριακό.
Αυτό ακριβώς έδειξε και στην τελετή έναρξης. Η ιστορία της Γαλλίας, μεγάλη, η προσφορά στον πολιτισμό εξίσου τεράστια αλλά αυτά είναι πλέον γνωστά. Αυτή τη φορά η επιτροπή δεν στηρίχθηκε στο παρελθόν, ούτε στον εκβιασμό μιας ένδοξης ιστορίας αλλά έδειξε τι είναι η Γαλλία σήμερα.
Μια πόλη που στηρίζει, προστατεύει, προωθεί και είναι περήφανη για την ποικιλομορφία της και τον πολυπολιτισμικό της χαρακτήρα. Μια σύγχρονη πόλη που ανάμεσα της υπάρχουν κάθε μορφής, φύλου, φυλής, ηλικίας και σεξουαλικού προσανατολισμού άτομα.
Η ίδια η τελετή, ανοιχτή στο κοινό, προσβάσιμη από ολ@, τοποθετεί την πόλη και τον κόσμο της στο κέντρο σε μια γιορτή της διαφορετικότητας και της μοναδικότητας που χαρακτηρίζει την εποχή μας.
Μας παρουσίασε μια επίδειξη μόδας με τα μοντέλα να είναι άτομα με αναπηρία, κουήρ, εύσωμα, αδύνατα, τρανς.
Μας έδειξε ότι σε μια βιβλιοθήκη , που στην ουσία είναι ο πολιτιστικός πλούτος μιας χώρας, είναι ανοικτή προς όλ@, δείχνοντας παράλληλα ότι ναι υπάρχουν και μη δυαδικά άτομα τα οποία έχουν δικαίωμα και στον πολιτιστικό πλούτο της χώρας αλλά και στον έρωτα.
Μας έδειξαν αθλητές από όλες τις φυλές και φύλα να περπατάνε μαζί προς τον βωμό, μας έδειξαν ένα υπερήλικο αθλητή ο οποίος είναι εξίσου ίσος και ικανός όπως όλ@.
Μας παρουσίασαν άντρες με φόρεμα να χορεύουν μπαλέτο και μια έγχρωμη κοπέλα να τραγουδά τον εθνικό ύμνο (σε μια χώρα που παλαιότερα διατηρούσε αποικίες).
Και στο τέλος όλα μαζί, ιστορία, πολιτισμός, κουλτούρα να συνδέονται στο σήμερα με ένα έφιππο άτομο να φέρει την ολυμπιακή σημαία, το μήνυμα της ειρήνης και της ευημερίας.
Όλα αυτά είναι δείγματα της εποχής μας, είναι μια εικόνα του σήμερα που όλ@ θα έπρεπε να στηρίζουμε.
Οι εποχές της προγονολατρείας του ιδεώδους και της ελιτιστικής προσέγγισης έχουν περάσει προ πολλού.
Μπορεί για τους περισσότερους η τελετή έναρξης της Αθήνας, 20 χρόνια πριν, να θεωρείται η καλύτερη, ποι@ είπε ότι το Παρίσι ανταγωνίζεται κάτι;
Η Αθήνα το 2004 παρουσίασε τον άνθρωπο, το Πεκίνο το 2008 παρουσίασε την τεχνολογία και καινοτομία και το Παρίσι 2024 απλά έδειξε χαρακτήρα.
Ας μην γινόμαστε κριτές και να αποδεχόμαστε κάθε διαφορετική πρόταση, εξάλλου το καλλίγραμμο σώμα, ο ιδεατός τύπος ανθρώπου ήταν άποψη που υποστήριζαν οι ολυμπιακοί του Χίτλερ.
Είναι καιρός να γίνει αποδεκτό και κατανοητό ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να εκφραστεί, να κινηθεί, να αγαπήσει, να αγωνιστεί να ζήσει όπως θέλει.
Και ειδικά σε μια χώρα που βρέθηκε στο χείλος της καταστροφής λίγες μέρες πριν την έναρξη με την άνοδο της Ακροδεξιάς, το στοίχημα ήταν μεγαλύτερο και ο σκοπός ακόμη πιο σημαντικός!
Από: Α7las