Αρχίζουν και ακούγονται ήδη πάρα πολλά για το θέμα της τεκνοθεσίας και δημιουργίας οικογένειας από ομόφυλα ζευγάρια στην Κύπρο, πριν καν ανοίξει η όποια κουβέντα για το θέμα στην Κυπριακή Βουλή. Θα έλεγε κανείς πως όλο αυτό είναι και κατευθυνόμενο, κυρίως από τη στιγμή που βλέπουμε μέχρι και…. ανυπόγραφες διαφημιστικές πινακίδες σε billboards (!) στους δρόμους της Κύπρου, υποδεικνύοντας με εμφατικό τρόπο ότι η παραδοσιακή οικογένεια αποτελείται από έναν άντρα, μια γυναίκα και πως αυτό μόνο είναι το φυσιολογικό.
Βέβαια, το χτύπημα είχε ξεκάθαρα την Κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ, έστω κι αν η μπάλα παίρνει όλα τα είδη οικογένειας που δεν ανήκουν στο δίπτυχο άντρα-γυναίκα (μήπως πρέπει να προσθέσω και το να είναι παντρεμένοι, για να έχει και η εκκλησία λίγο λόγο στο περί φυσιολογικού;).
Όσοι υποστηρίζουν πως το φυσιολογικό είναι ένα παιδί να έχει 2 γονείς διαφορετικού φύλου, να μας πουν πού ακριβώς στηρίζουν αυτή τους την άποψη. Όχι πως τους πέφτει και λόγος, αλλά αλίμονο, να μην έχουν άποψη για κάτι που ούτε μελέτησαν, ούτε το έψαξαν, ούτε δέχονται να συζητήσουν, ούτε καν τους αφορά;
Η σύλληψη είναι φυσική, ο τρόπος είναι τεχνητός
Τα πράγματα, λένε, είναι ξεκάθαρα. Για να γίνει ένα παιδί χρειάζεται ένας άντρας και μία γυναίκα. Στην ουσία όμως, για να γίνει ένα παιδί, χρειάζεται ένα σπέρμα και ένα ωάριο. Αυτό είναι το φυσιολογικό. Ο τρόπος όμως που θα ενωθούν αυτά τα 2, μπορεί να είναι είτε φυσικός (μέσω σεξουαλικής επαφής) είτε τεχνητός, όπως η τεχνητή γονιμοποίηση. Και τα 2 μια χαρά αποδεκτά είναι από όλους – αν και η εκκλησία κάποτε κουνούσε το δάχτυλο για τη σεξουαλική επαφή εκτός γάμου.
Τώρα, γιατί κάποιοι φωνάζουν όταν η τεχνητή γονιμοποίηση γίνεται από ομόφυλα ζευγάρια, δεν έχει λογική. Από τη στιγμή που υπάρχει ως μέσο σύλληψης, πρέπει να είναι διαθέσιμη για όλους τους ανθρώπους. Ανεξαιρέτως.
Αλλά αλλού μας τρώει – κανένας δεν έχει θέμα με την μη φυσική σύλληψη ενός παιδιού. Το θέμα είναι που θα έχει 2 ομόφυλους γονείς. Επειδή όμως την ομοφοβία τους δεν έχουν τρόπο να τη δικαιολογήσουν, απλά αναφέρουν πως το όλο πράγμα είναι αφύσικο και άδικο για τα μωρά. Και βάζουν και τελεία.
Οικογένεια μέσω τεκνοθεσίας
«Καλά, γιατί να μην υιοθετούν;» Για την τεκνοθεσία τα πράγματα είναι ιδιαίτερα δύσκολα, για όλους τους τύπους ζευγαριών. Μόνο αν κάποιος βρέθηκε ποτέ σε τέτοια διαδικασία μπορεί να μιλήσει καθαρά για το πόσο χρονοβόρα, ψυχοφθόρα και δύσκολη είναι η γραφειοκρατία προκειμένου να εγκριθείς να έχεις παιδί.
Αν δε είσαι οικογένεια ομοφύλων δεν το ψάχνεις καν, τουλάχιστον όχι χωρίς να ξέρεις καλά τα παραθυράκια του νόμου.
Εγκυμοσύνη μέσω παρένθετης
Για το θέμα της παρενθεσίας ακούγονται διάφορα, χωρίς όμως να έχουμε ξεκάθαρη εικόνα για το πώς γίνεται η όλη διαδικασία. Αλλά δεν μας αφορά κιόλας. Αν είναι παρενθεσία για ετερόφυλα ζευγάρια, όλα καλά. Έχουμε κάποιες επιφυλάξεις, αλλά ως εκεί. Αν όχι, τα σόδομα και γόμορα. Που καταντήσαμε, αφύσικα πράγματα.
Αν όμως ένας gay έκανε παιδί με μια λεσβία μέσω σεξ, αντί με τεχνητό τρόπο, θα ήταν καλύτερα; Ας το σκεφτούν όσοι αντιτίθενται με τα «μη φυσιολογικά πράγματα».
Σκεφτόμαστε μόνο τους εαυτούς μας και όχι τα παιδιά
Αν ποτέ καταφέρεις να έχεις μια διαλογική συζήτηση με κάποιον «υπέρμαχο της φυσιολογικής οικογένειας» και του υποδείξεις τα πιο πάνω, θα περάσει και στο επόμενο στάδιο, όπου θα ξεδιπλώσει τις πραγματικές του προθέσεις: δεν τον νοιάζει ούτε αν είναι φυσιολογικό ούτε αν δεν είναι. Το πρόβλημα του είναι ξεκάθαρα το ότι εσύ είναι ομοφυλόφιλος και εκείνος δεν το δέχεται. Δεν θέλει να έχεις παιδί καθαρά εκδικητικά.
Και θα σου πετάξει οτιδήποτε τείνει να θεωρηθεί έως και παρωχημένο:
-Έχω τις επιφυλάξεις μου επειδή είμαι ευαίσθητος σε θέματα παιδιών:
-Α ναι; Οι ομοφυλόφιλοι δηλαδή δεν είναι ευαίσθητοι σε θέματα παιδιών; Πάει με τον σεξουαλικό προσανατολισμό η ευαισθησία αυτή; Υπάρχουν οι αρμόδιοι φορείς που θα κρίνουν αν 2 άνθρωποι μπορούν ή όχι να μεγαλώσουν σωστά ένα παιδί και πώς αυτό θα ανταποκριθεί στην κοινωνία καθώς μεγαλώνει. Δεν επαφίεται στην γνώμη κανενός που δεν έχει ούτε τις γνώσεις, ούτε την ευγένεια να κάτσει να συζητήσει, να μάθει, να ενημερωθεί.
Όχι απλά τα αγαπάμε τα παιδιά, αλλά θα δώσουμε ό,τι έχουμε από πάνω μας για να έχουν όσα αξίζουν. Και σε προκαλούμε να το δεις αυτό στην πράξη.
-Τι το θέλετε το παιδί; Μια χαρά δεν είστε έτσι;
-Εσείς; Τι το κάνατε; Μια χαρά δεν ήσασταν έτσι; Θα σου δώσω και αναφορά πώς θέλω να ζήσω στη ζωή μου; Σου πέφτει και λόγος αν θα κάνω οικογένεια ή όχι; Μήπως να ζητήσω και άδεια;
Δες τα δικά σου προβλήματα και άσε εμάς να κυβερνήσουμε το καράβι μας. Εκτός αν μιλάς εκ του ασφαλούς επειδή κατάφερες να δημιουργήσεις τα πιο ευτυχισμένα και πλήρη παιδιά στο κόσμο που δεν έχουν προβλήματα και αυτό το κατάφερες με το σεξουαλικό σου προσανατολισμό.
-Το παιδί δεν το σκέφτεστε; Που θα τρώει bullying;
-Bullying; Μιλάς σε εμάς για bullying; Σε εμάς, που όλη μας η ζωή το σχολείο χαρακτηρίστηκε από bullying; Αυτό το λες και θράσος. Ξέρουμε πολύ καλά τι είναι το bullying επειδή οι πλείστοι από εμάς το βιώσαμε στο πετσί μας με τρόπο που οι περισσότεροι ούτε ως λέξη δεν θα το δουν ποτέ μπροστά τους. Ξέρουμε τι είναι το bullying. Και ξέρουμε πώς θα προστατέψουμε τα παιδιά μας από αυτό. Αλλά και πως θα τα μεγαλώσουμε με τρόπο που όχι μόνο δεν θα δέχονται bullying, αλλά δεν θα το κάνουν κιόλας σε άλλα παιδιά.
2 μέτρα και 2 σταθμά
Η ευαισθησία σου, όπως λες, για τα παιδιά είναι επιλεκτική. 2 μέτρα και 2 σταθμά. Αν νοιάζεσαι τόσο για τα παιδιά όσο λες και είσαι και τόσο ευαίσθητος, πήγαινε βρες τις οικογένειες των παιδιών που κάνουν το bullying και κούνησε σε αυτούς το δάχτυλο. Πήγαινε βρες τα παιδιά των διαφόρων οικογενειών που δέχονται την κάθε κακοποίηση και ανακατέψου για να κληθεί η πρόνοια και οποιοσδήποτε άλλος κρατικός φορέας. Σηκώσου από τον καναπέ και κάνε κάτι για τα παιδιά που επειδή είναι λίγο διαφορετικά από το δικό σου, δέχονται την κάθε μορφής διάκριση. Στο σχολείο, στον αθλητισμό, στην κοινωνία ολόκληρη. Από τη στιγμή που δεν το κάνεις αυτό, δεν δικαιούσαι να μιλάς.
Ή για να το θέσω καλύτερα. Αν το έκανες αυτό, θα ήξερες, θα ένιωθες, θα καταλάβαινες. Και θα σιωπούσες.
Ο νόμος ασφαλίζει και προστατεύει
Δυστυχώς, όσο ένα κράτος κλείνει επιδεικτικά τα μάτια και δεν προχωρεί σε νομοθετικές ρυθμίσεις για να ασφαλίσει τα δικαιώματα τόσο των παιδιών, όσο και τον ομόφυλων γονιών τους, ο καθένας θα βγαίνει να λέει ό,τι θέλει. Και θα χρησιμοποιεί λόγο που πάντα προκαλεί, προσβάλει, δημιουργεί όλων των ειδών λανθασμένες αντιλήψεις, συχνά οδηγεί σε βία και ακόμη πιο συχνά σε ψυχική βία.
Δεν είναι παράξενο άλλωστε που υπάρχουν τόσοι ετερόφυλοι γονείς μικρών παιδιών που ούτε καν θα τολμήσουν να σκεφτούν αν τα δικά τους παιδιά θα είναι ποτέ ΛΟΑΤΚΙ. Αφού «τα προστατεύουν». Δεν μιλούν ποτέ γι’ αυτά τα πράγματα μπροστά τους, αφανίζουν οποιαδήποτε αναφορά γίνει στο σπίτι, τους θυμώνουν αν ποτέ ρωτήσουν για αυτό το θέμα, δεν το σκέφτονται καν και είναι και απόλυτα πιστοί στο Θεό.
Στα μάτια τους οι ΛΟΑΤΚΙ είναι διαβολικά πράματα που δεν έχουν θέση στο πρότυπο ζωής τους, άρα «δεν θα έρθει το κακό να τους βρει». Λες και μιλάμε για ναρκωτικά. Με αυτές τις αντιλήψεις είναι σε όλ@ μας γνωστό τι Γολγοθά περνούν όσα παιδιά αυτών των γονιών είναι τελικά ΛΟΑΤΚΙ. Το να μην υπάρχει ορατότητα δεν βοηθάει το παιδί σου να μην γίνει gay. Το δυσκολεύει απλά στο να καταλάβει τη φύση του, να αποδεχτεί τον εαυτό του και να βρει το δρόμο και τον τρόπο του να είναι ευτυχισμένο.
Αν έρθει όμως το κράτος να ασφαλίσει όλους του τους πολίτες με νόμους, κανείς δεν θα μπορεί να μιλά, τουλάχιστον όχι χωρίς κυρώσεις. Με τέτοιες τομές είναι που εξαλίφεται ο ρατσισμός. Με τέτοιους τρόπους δημιουργείς γέφυρες για μια συμπεριληπτική κοινωνία που κανένας δεν θα σκεφτεί να κρίνει τον άλλο. Από τη στιγμή που ως Κράτος συντηρείς ανθρώπους 2 ταχυτήτων, πώς περιμένεις να αντιμετωπίσεις τα ρατσιστικά φαινόμενα; Και δεν είναι που δεν μπορείς. Φυσικά και μπορείς. Αλλά δεν θέλεις.
Ας αφήσει ο πολιτικός κόσμος τα πολιτικά και ψηφοθηρικά παιχνίδια σε βάρος μας και να αναλάβει την ευθύνη που τον βαραίνει. Ιδού η ρόδος.
Νιώσε ευγνωμοσύνη και άσε ό,τι δεν σε αφορά
Κλείνοντας, θα αναφέρω απλά πως όσοι άνθρωποι είχαν την ευλογία να αποκτήσουν παιδί με τον φυσιολογικό τρόπο, δεν χρειάστηκε ποτέ να κάνουν άλλου τύπου έρευνα για να δουν με ποιους τρόπους μπορούν να γίνουν γονείς. Δεν χρειάστηκε ποτέ να νιώσουν πόνο, απογοήτευση, απελπισία, να τα παρατήσουν, να βρουν το κουράγιο, να αποτύχουν, να δοκιμάσουν ξανά και ξανά.
Γι’ αυτό και μόνο, αυτοί οι άνθρωποι ας είναι απλά ευγνώμονες. Ξέρουν πολύ καλά τι ευλογία, τι χαρά και πόσο όμορφο πράγμα είναι να έχεις οικογένεια με τον άνθρωπο που αγαπάς. Ας μην το στερήσουν αυτό από όσους ανθρώπους είχαν τη συνθήκη να είναι λίγο διαφορετικοί από αυτούς.
Κι ας μην δακτυλοδείχνουν όσους προσπαθούν να κάνουν και να μεγαλώσουν παιδί με οποιοδήποτε άλλο τρόπο. Η αγάπη είναι η ίδια για όλ@.
Από: MARY+